Aldığım olumsuz haberlerin ardı arkası kesilmeyecek. Ben gene balkona çıkıp, önce nefes almayı deneyeceğim. Balkondan aşağı düşmek yerine, atlamaktan korkacağım. Defalarca üzerime yüklenmiş, yüreğime hapsolmuş ‘’vefa’’ kelimesinde takılı kalacağım sonra, beni engellediği için.
Defalarca sorumluluğumda olmayan şeyler için suçlayacağım kendimi yine. Hatırlatacağım kendime defalarca doğuştan mücadele etmek, savaşmak için doğduğumu. Beynimde susmayan cümle yığınlarıyla kendimi telkin etmeye başlayacağım sokaklarda yürümeyi deneyerek. İlçeler değiştireceğim, telefonumda şarkı değiştirir gibi, ilçelerin suçu varmış gibi. Yürürken şarkı sözleri arasında pıt pıt telefonuma gelen mesajlarla, maillerle milyon kez motivasyonum yerle bir edilecek, zibilyon kez umuduma gülünecek. Tıkanacağım. Hiç bilmediğim sokaklarda kaybolacağım, kaldırımlara çökeceğim can havliyle. Konuşamayacağım yine günlerce. Anlatamayacağım derdimi, anlatmak isteyip rahatlamayacağımı bildiğim için. Ve ben daha kaç defa bu hayata tutunmaya çalışıp hüngür hüngür ağlamayı isterken bir deniz kıyısında otururken bulacağım kendimi. Etrafı seyredeceğim, hiçbir şey olmamış gibi.
Gene yüzüme kapanacak kapılar. Arka arkaya. Çarpılacak suratıma sözcükler, konuşmadığım, hak etmediğm halde. Suratıma kapıları kapatanların zor durumda olduğunu duyup koşacağım yanlarına yüreğim cayır cayır yanarken, kapıların kapanacağını bilerek. Ve ben ‘’Bu sefer kaldıramayacağım!’’ deyip daha defalarca kaldırabileceğimi gördükçe gücümü, içimdeki güçsüzlükle boğuşurken mahvedeceğim. ‘’Ben hallederim.’’ cümlesini hayatımdaki pişmanlığım sayıp, altında defalarca ezilip, kimseden yardım almadan, tek başıma gene ayağa kalkacağım.
Hayatın sunduğu yollara küfürler edeceğim. Yollarıma engebe koyanlara ahlar edeceğim Engebe olmadan gebe kalamayacağımı hatırlatacak hayat bana. Doğumumun da her zaman sancılı, kanlı olacağını anlayacağım evimin merdivenlerini çıkarken. Ve ben yine ağırlıklı düşük yapan bir bedenim olduğunu kendime hatırlatacağım usul usul, her adımımda. Sızacağım halsizlikten. Ve sabah gün aymadan gene balkona çıkacağım nefes almak istermişçesine. Yüreğimdeki vefa sözcüğü yine durduracak beni kalleşçesine.
Yasi'nin Anı Kovanı 
İçindekilerle yaşamaktan yorulmuş ve kırılgan bir ruh görüyorum bu yazınızda. Bazı şeylerin konuşulması gerekiyor bazı şeylerden de kurtulması lazımmış gibi hissettim okurken. Kendinizle konuşmayı seçmişsiniz. Halbuki bir şeylerin üstesinden gelmek istiyorsak söylemek istediklerimizi ya bu sözleri söyletene içini döke döke söyleyeceksiniz ya da sizi en iyi anlayan ve anlayanlarla dertleşeceksiniz. İnsan bazen dinlenilmek ister. Sizi dinledim. Nacizane tavsiyem ise yorgun düşen bedeniniz kırılmış olan kalbiniz ve sitem eden sözlerinizi paylaşınız. Sizi dinlemek güzeldi. Dostça kalınız.
LikeLiked by 1 person
Güzel şeyler diyorsunuz. Ama bazen konuşmak yetmiyor. Konuşunca karşınızdaki kişiler istediğiniz kadar anlamak istemiyor sizi. Kitliyor kendilerini. Konuşamayınca tıkandığı yerde insan kendi kendine konuşmayı deniyor. Yazarak, kanaya kanaya. Üstesinden gelmek isteyip, çabayıp, konuşup kendimizi anlatsak da kifayetsiz kalıyor bazen sözcükler. Kendi kendiyle dertleşiyor insan.
P.S: Bu yazdığım hikayemden bir kesit. Bir karakterin haykırışı. İnanın, bazen yazmak nefes aldırıyor.
Teşekkür ederim tekrardan. Sizi okumak da güzeldi. 🙂
LikeLiked by 1 person
Haklısınız. Bazen öyle oluyor ki insanlar karşısındakini dinlemek yerine başka şeylere ilgi duyuyor veya başka işlerle ilgileniyor. Madem yazmak size iyi geliyor. Hiç durmadan yazınız. Taki nefesiniz normale dönene kadar. Hikayenizi ve yazdıklarınızı okumaya devam 🙂 Çünkü içinde volkanlar patlayan insanlar ancak gerçekte yazanlardır.
LikeLiked by 1 person
Ne güzel bir yorum bu. Gece gece beni mutlu etti şu cümleniz “Çünkü içinde volkanlar patlayan insanlar ancak gerçekte yazanlardır.” Teşekkürler. Sevgiyle kalın…
LikeLiked by 1 person
Gerçek yazarlar öyle yazar olmuştur fikrimce 🙂
LikeLiked by 1 person
Yazarlık gibi bir iddiam yok. Ama hayalim kitabımı tamamlamak. Umarım tamamlar ve bir yayınevine gönderme cesareti bulurum kendimde.
LikeLiked by 1 person
Hayalinizi gerçekleştirmek sizin elinizde. Umarım tamamlarsınız. Ve şunu söylemek zorundayım. Hiç kimse yazarken yazar olmak için yazmaz. Yazılacak şeyleri olduğu için yazar. Ve kendisi yazar olduğunu söylemez. Ona okuyucuları yazar der 🙂 Size çalışmalarınızda daimi bir başarı diliyorum. Hayırlı Akşamlar.
LikeLike